Wat gaan die kerstdagen toch altijd snel voorbij. Weken ben je bezig met het bedenken van het menu, dan de boodschappen en de voorbereidingen en voor je het weet is alles weer achter de rug. Op kerstavond kwamen vrienden van ons eten en ik besloot om een menu te maken met kleine gerechten. Hieronder de menukaart. De komende tijd zal ik een aantal recepten op dit blog uitwerken. Veel plezier ermee!
1 Reactie
Eindelijk is het zover! De nieuwe keuken is zo goed als af. Natuurlijk ging er hier en daar wat mis en moeten sommige zaken nog afgewerkt worden, maar we kunnen weer koken en het resultaat is prachtig geworden!
Hierboven het proces en hieronder het eindresultaat. We zijn er heel blij mee en ik heb nu ook weer tijd om wat nieuwe recepten met jullie te delen! Ik had nog wat restjes groente liggen en een grote zoete aardappel. Van alles te weinig om er een hele maaltijd mee te bereiden, maar wel ruimschoots voldoende om er een overheerlijk soepje van te maken. Voedzaam en lekker als lunch, prima passend bij dit herfstachtige weer.
Dit recept kun je natuurlijk ook gebruiken als je andere groente hebt liggen zoals bloemkool, broccoli, erwtjes, witlof, kool, etc. etc. Ingrediënten: 1 zoete aardappel 1/2 prei stukje winterwortel 2 stengels bleekselderij 1 ui 2 teentjes knoflook oregano tijm rozemarijn olijfolie zout en peper 1 bouillonblokje paar takjes selderij Bereiden: Snijdt alle groente, knoflook en de zoete aardappel in grove stukken. Fruit ze aan in wat olijfolie. Zout, peper en de kruiden erbij. Even laten smoren. Het mag niet bruin worden. Dan het bouillonblokje en kokend water erbij. Zoveel dat alles net onder staat. Zachtjes laten koken totdat het gaar is. Staafmixer erin en zo krijg je een prachtig gebonden, stevig soepje. Lekker als lunch, maar met een stokbroodje erbij ook zeker voldoende als warme maaltijd. Je kunt er ook nog wat uitgebakken spekjes bij doen of wat geraspte kaas. Of garneren met wat geknipte bieslook. Kijk wat je in huis hebt en wees daar creatief mee. Veel succes! Op 11 september was ik jarig. En omdat mijn vriendin jarig was op 13 september besloten onze mannen ons te trakteren op een etentje. Het werd een tapasavond bij GRAND CAFÉ DE DOUAIRIÈRE IN BOXMEER.
Een hele hippe tent met een fantastische uitstraling. Dat vonden niet alleen wij, maar meerdere mensen, want het restaurant is uitgeroepen tot mooiste bar van Nederland. Daarnaast kun je er ook nog eens heerlijk eten. De tapaskaart is uitgebreid en ik moet zeggen, alles is even lekker. Ook de vegetariërs onder ons worden niet vergeten. De bediening is vriendelijk en de tapas worden in een prettig tempo gebracht. Niet te snel, zodat je de tijd hebt om fijn bij te kletsen, maar ook niet te langzaam, zodat je voldoende tijd hebt om alles wat je wilt te proeven. Ik zou een ieder aanraden hier eens een hapje te gaan eten. Website: http://www.dedouairiere.nl/ Hieronder een kleine impressie van wat we allemaal gegeten hebben. Na lang wikken en wegen hebben we besloten: we krijgen een nieuwe keuken. Niet dat de huidige keuken uit elkaar viel van ellende, maar er waren toch wel wat ergernissen die ons hebben doen besluiten de boel te vernieuwen en opnieuw in te delen. Zo ging een anderjalf jaar geleden onze koelkast plots kapot en tja...zonder koelkast kun je niet wekenlang. Dus op pad voor een nieuwe. Bleek dat de moderne (lees energiezuinige) koelkasten veel minder ruimte hadden van binnen. Balen, maar we hadden er meteen een nodig, dus het moest maar. Wat een ramp om elk weekend alles naar binnen te moeten proppen. Ik weet het...het is een luxeprobleem, want ik kan tenslotte een koelkast volproppen, maar toch. Toen vroegen we ons af of het een idee zou zijn om zo'n vette Smeg in de keuken te plaatsen. Maar ja, waar laten we de magnetronoven dan? Kortom, van het een kwam het ander en nu dus een nieuwe keuken. Al weken zijn we druk bezig met het uitzoeken van deurtjes, werkbladen, apparatuur en wat doen we op de achterwand? Nu zijn we in het stadium beland dat de boel langzaam afgebroken wordt. Ik kan nu nog wel koken, maar heb ff geen puf om van alles uit te proberen.
Dus voorlopig even geen nieuwe recepten, maar wel regelmatig een update van de vorderingen! Geroosterde wortels en aardappeltjes in de schil met balsamicodressing en Parmezaanse kaas10/6/2014 Een heerlijk bijgerecht met een knapperige bite en een stevige smaak door de balsamicodressing en de Parmezaanse kaas.
In de supermarkt zag ik een mooi pakket winterwortels liggen in de kleuren oranje, geel en rood. Ook zag ik mooie Roseval aardappeltjes. Daar bedacht ik dit recept mee. Wij aten er een lamsburger met munt bij. Fijne combinatie. Ingrediënten: 4 winterwortels (in oranje of andere kleuren) geschrapt en in grove stukken gesneden 1 pond Roseval aardappeltjes in partjes gesneden stukje Parmezaanse kaas 100 ml balsamicoazijn scheutje honing peper en zout tijm olijfolie Bereiden: Leg de wortels en de aardappeltjes op een bakplaat met bakpapier. Bestrooien met peper en zout en wat tijm. Klein scheutje olijfolie toevoegen. Leg daaroverheen weer een vel bakpapier dat je eerst nat hebt gemaakt. Schuif de bakplaat in een oven van 180 graden. Dit mag zo ongeveer 30 minuten stoven. Want door het natte papier stoof je alles gaar en worden wortels en aardappeltjes lekker zacht, maar verliezen ze niet hun bite. Ondertussen de balsamicoazijn voor de helft inkoken op een zacht vuurtje in een steelpannetje. Blijf roeren en zet het vuur niet te hoog. Scheutje honing erbij. Haal na 30 minuten het natte papier uit de oven en laat alles nog zo'n 15 minuten op 200 graden bakken. Bakplaat uit de oven halen en de wortels/aardappeltjes overdoen in een schaal. Balsamicodressing erover en goed omroeren. Garneren met een paar mooie krullen Parmezaanse kaas en direct serveren. Erg lekker met gegrild vlees of een stukje vis. Wat is er nu heerlijker dan tijdens de avondmaaltijd te kunnen genieten van chips! Niets toch! Daarom deze lekkere pittige ovenschotel met gehakt, mexicaanse kruiden, kaas en tortillachips.
Ingrediënten: 1 pond rundergehakt 1 ui, gesnipperd 2 teentjes knoflook, gehakt 1/2 rode paprika, in kleine stukjes 1/2 groene paprika, in kleine stukjes 1 blikje mais, uitgelekt peper en zout olijfolie zakje tortillachips cheese 100 gr geraspte oude kaas bakje creme fraiche kruiden: je kunt kiezen voor kant en klare mexicaanse burritokruiden of een mix maken van: knoflookpoeder, paprikapoeder, chilipeper, kurkuma en komijn. Bereiden: Bak het gehakt rul in de olijfolie. Voeg knoflook en ui toe. Laat even bakken. Daarna de paprika erbij. Als alles gaar is de uitgelekte mais erbij. Even goed doorwarmen. Kruiden met zout en peper en de kruiden. Ondertussen aan het bakje creme fraiche zout, peper, knoflookpoeder en een beetje van de mexicaanse kruiden toevoegen en omroeren. Als het gehakt klaar is in een ovenschaal doen. Daarop maak je laagjes van creme fraiche, tortillachips (die een beetje fijngeknepen zijn) en de geraspte kaas. Herhaal dit 2 keer. Bovenop nog wat hele tortillachips en dan gaat het geheel zo'n 15 minuten in een oven van 200 graden. Wij aten er een frisse groene salade bij en dronken er een heerlijk glas rode wijn bij. Deze tulband is totaal niet geworden zoals ik het in mijn hoofd had. Er voltrokken zich tijdens het bereiden een paar kleine rampjes waardoor het resultaat helemaal anders werd. Maar omdat de smaak verrukkelijk was, wil ik jullie dit recept toch niet onthouden. Zo kwam de cake net voor het avondeten uit de oven. Hij moest nog even afkoelen voordat de lavendelglazuur erover heen kon. Die had de hele middag staan trekken op het aanrecht. Na het eten zou ik de glazuur op de cake doen. Maar manlief besliste anders, want hij kwakte het vuile bestek erin in de veronderstelling dat het een pannetje was met een laagje afwaswater. Kon hem niets kwalijk nemen, want zo zag het er inderdaad uit. Dus werd het improviseren. De winkel was inmiddels gesloten dus geen optie om nieuwe limoenen te halen. Gelukkig had ik nog wel voldoende limoncello, lavendel en poedersuiker in huis om een nieuwe poging te wagen. Toen ging het mis met de kleuring. Omdat ik zelf ook vond dat de kleur van de glazuur er niet zo appetijtelijk uitzag besloot ik er een ietsiepietsie blauwe en rode kleurstof aan toe te voegen om een lavendelkleurtje te krijgen. Dat had ik ook al bij de cake gedaan en die werd mooi lichtpaars. Dat ietsiepietsie werd een ietsepiets en de kleur was donkerpaars. Maar omdat ik echt geen zin had in poging drie heb ik deze gebruikt. Zie het resultaat hierboven. Het ziet er niet uit, maar lekker....dat was het! Ingrediënten:
1 pak Koopmans mix voor Oud-Hollandse tulband pakje roomboter 50 ml melk 4 eieren paar takjes lavendel 10 ml limoncello 2 limoenen poedersuiker tulbandbakvorm vijzel Optie: rode en blauwe of paarse kleurstof Bereiden: Ik gebruik vaak deze mix van Koopmans. Makkelijk te bereiden. Het is gewoon een kwestie van de roomboter, die op kamertemperatuur moet zijn, kloppen met de mixer. Daarna melk, mix en eieren in een keer toevoegen en dan 3 minuten mixen. Ik voegde sap van een limoen toe en een klein scheutje limoncello. Ik voegde ook een klein beetje blauwe en rode kleurstof toe om een lavendelkleurtje te krijgen. Maar dit hoeft niet hoor, als je bijv. kids hebt die daar hieperdepieper van worden of als je dat gewoon niet verantwoord vindt. Ik vind dat soms wel leuk. Zo heb ik vorig jaar met Halloween een taart gebakken die rood en blauw was en op 1 april heb ik de kinderen van mijn klas beet genomen met een gifgroene taart en ze wijs gemaakt dat er kikkers, sprinkhanen en gras in zat. Terwijl de cake in de oven staat (info op het pak) maak je de glazuur. Zorg dat je man uit de keuken is! Haal de blaadjes van de lavendeltakjes en doe ze in een vijzel. Even lekker stampen zodat de smaken goed vrij komen. Sap van een limoen erbij en de limoncello. Laat lekker staan. Dit deel had ik al gedaan voordat ik aan de cake begon. Daarna zoveel poedersuiker toevoegen zodat het een dik papje wordt. Misschien is het nodig om een beetje water toe te voegen, want je moet wel voldoende krijgen om over de cake te gieten. Zorg er wel voor dat het papje behoorlijk dik is, anders loopt het zo weer je cake af. Ook hier kun je weer een beetje kleurstof toevoegen. Maar let op...NIET teveel! Als de cake klaar is en helemaal afgekoeld kan de glazuur erop. Nog even wat poedersuiker erover en aanvallen maar! Dit is een gerecht dat mijn vader altijd graag maakte. Het is absoluut geen culinair hoogstandje, maar lekker! Daarom wilde ik dit jullie niet onthouden.
Doordat je alle ingrediënten in een pan gaart, komen de smaken van de speklapjes heerlijk in de groente en de aardappelen. En het doet me zo fijn aan vroeger en thuis denken. Ingrediënten: 4 speklapjes in stukjes van 3 cm gesneden. Ik zoek wel altijd lapjes uit met meer vlees dan spek, want anders wordt het wel erg vet. 2 flinke eetlepels mosterd zout en peper een grote spitskool grof gesneden schijfjes aardappelen, liefst zelf gesneden. Je hebt ongeveer 2 aardappelen per persoon nodig. Boter om in te bakken (ik gebruik vloeibare croma met olijfolie, ik weet, dat mag je geen boter noemen, maar het bakt wel prachtig!) Het is fijn om een grote braadpan te gebruiken met een dikke bodem. Ik heb (zoals ik wel eens eerder verteld heb) jaren geleden een Le Creuset aangeschaft en daar ben ik nog altijd heel erg blij mee. Zeker voor dit soort gerechten. Niet goedkoop, maar gaat wel een leven lang mee. Bereiden: Bak de speklapjes aan in de boter. Peper en zout naar smaak toevoegen. Voeg dan al vrij snel de mosterd toe en laat even lekker bakken. Dan de schijfjes aardappelen erbovenop en tenslotte de gesneden spitskool. Tussen elk laagje doe ik wat peper en zout en een klein beetje vloeibare croma. Doe het deksel op de pan. En nu is het kwestie van wachten totdat aardappelen en kool gaar zijn. Zet het vuur niet te hoog en heb wat geduld, want anders zijn je speklapjes te hard. Alhoewel ik denk dat jullie niet aan mijn vader hoeven te denken als je dit eet, weet ik zeker dat het je zal smaken! Ik ben een beetje bezig om mijn diepvries wat leger te maken en kwam in dat kader nog wat gekruide runderworstjes tegen. Eigenlijk was het de bedoeling om die dag te BBQ'en, maar de regen kwam in bakken naar beneden. De kinderen in de straat hadden hun eigen zwembad. Dus maakte ik dit pastagerecht met allemaal ingrediënten die ik in huis had. Verrassend wat daar soms voor lekkers uit voort komt. Zoals ook deze pasta. Ik kocht een week eerder een potje mintsauce bij de Lidl. Nu weet ik dat muntsauce uitermate geschikt is bij lamsvlees, maar het smaakte ook heerlijk in dit pastagerecht. Samen met de frisheid van de citroen, het pittige van de gekruide worstjes en de zoute smaak van de olijven werd dit een mooi gerecht. Zeker het proberen waard. Ingrediënten: 6 gekruide runderworstjes met een schaar in stukjes van 3 cm geknipt (ja, de schaar is een favoriet gereedschap van mij in de keuken) 1 ui, grof gesnipperd 2 teentjes knoflook, gehakt (ik gebruik zelden een knoflookpers. Onding om schoon te maken en het gaat net zo vlug met een mes. Even pletten en in stukjes hakken.) peper en zout 1 citroen olijfolie olijven (ik nam de lekkere zoute kalamata olijven) pasta naar keuze stukje kaas om te raspen: ik nam pecorino, maar neem gerust oude kaas of iets anders wat je lekker vindt. Als het maar een beetje pittig is. potje mintsauce van Lidl, maar zal ook vast bij Jumbo of AH verkrijgbaar zijn. En anders is het heel simpel zelf te maken: Bosje munt even snel in kokend water blancheren en goed uitknijpen. Daarna met wat olijfolie in de blender en voila: klaar! Bereiden:
Fruit ui en knoflook aan in wat olijfolie. Voeg de stukjes worst toe en bak alles goed gaar. Ondertussen de pasta koken. Als de worst gaar is afblussen met het sap van de citroen en een flinke theelepel mintsauce. Let op, want mintsauce smaakt snel overheersend! Peper en zout naar smaak toevoegen. Giet de pasta af, maar zorg dat je een beetje vocht achterhoudt. Voeg dit toe aan de saus. Daarna pasta en olijven toevoegen en goed door elkaar mengen. Geraspte kaas erover en klaar! Geef de partjes citroen er bij voor de liefhebber. |
AuthorWelkom in mijn keuken. Archives
Maart 2016
Categories
Alles
|